Teño un caravel no peito

Peza performativa musical a través da cal imaxinamos a lenda da Fonte da Cristina. Buscase que o mito se faga realidade, que o público o presencie, para que fique logo na súa memoria. Dúas mouras serán as protagonistas servindo como representación de dous seres queers, para a través delas contar a realidade do colectivo LGBT+ é o que os converte nun colectivo, como pese a que as persoas son moi diversas son capaces de unirse, de comprenderse e de construír unha comunidade forte.

Un xogo coa fonte e o canto, con diferentes obxectos e a propia auga que acompañado dunha peza musical que nace da música tradicional galega e das súas coplas irán construíndo ese son, esa historia.

Creación e realización: Sergio Marey e Alberto Ovejero